Vinyl Cultuur: Nick Helderman
Wat vind je speciaal aan vinyl?
Voor mij persoonlijk is het een goede manier om met muziek bezig te zijn. Ik zet een plaat op en alles om me heen stopt even. Vinyl zorgt ervoor dat ik bewust naar muziek luister en ik hoor het hele verhaal dat de muzikant wil vertellen.
Hoe ben je begonnen met het verzamelen van vinyl?
Ik begon met het verzamelen van cd's toen ik jong was. Ik had altijd die verzameldrang, als ik een band leuk vond, moest ik de hele collectie hebben. Bij mijn lokale platenwinkel mocht ik door de dozen gaan die ze op zolder hadden. Ik ontdekte bands die niemand cool vond, maar ik vond het leuk. Toen ik 21 was, werd ik vrienden met een fotograaf uit New York en hij nam me mee naar een platenbeurs met al deze indie labels en handelaren in Afrikaanse muziek. In die tijd verzamelde ik geen vinyl, maar ik zag wat vinyl voor deze mensen betekende en hoe vinyl diende als een manier om over muziek en cultuur te verbinden. Dat was 13 jaar geleden en nu heb ik een collectie van meer dan 1300 platen.
Hoe heeft je platenverzameling zich door de jaren heen ontwikkeld?
Waar ik ook ga, probeer ik platenwinkels te vinden. Mijn collectie is als een souvenir scrapbook van mijn leven. Toen ik begon met het verzamelen van vinyl hield ik echt van alternatieve indie labels en kocht ik platen van Deerhunter, War on Drugs en Animal Collective. Maar mijn kennis en smaak zijn door de jaren heen ontwikkeld. Deels omdat vinyl mijn oren opende voor muziek die wat dieper luisteren vereist, zoals ambient en free jazz muziek. Het is geweldig dat het verzamelen van platen me bijvoorbeeld in contact heeft gebracht met veel Afrikaanse muziek.
Wat zijn je favoriete platen in je collectie?
1. Het is een originele 7” uit Ethiopië (geperst in India) van muzikanten Teshome Meteku en Mulatu Astatke uit 1969. Helaas ontbreekt de hoes, anders zou het €300 waard zijn. Ik kocht het toen ik in Ethiopië was met kunstenaar Louis Reith. We gingen naar allerlei cassettewinkels en hoopten vinyl te vinden. Op een dag liepen we de straat af en iemand benaderde ons en nam ons mee naar een schuur waar de LP's hoog gestapeld waren (allemaal zonder hoes). Alle heilige graal platen uit de jaren '60 lagen daar gewoon. Ik kocht deze om als souvenir van de reis te bewaren.
2.Het tweede album is de Suicide Invoice van de Mighty Hot Snakes. Rick Froberg (een van de oprichters) is een geweldige songwriter en illustrator. Hij ontwierp de eerste hoezen van hun platen en ik denk dat zijn stijl echt de riffs en textuur van hun geluid aanvult.3.De derde LP waar ik meteen aan dacht was Tauhid van Pharoah Sanders. Tot ik 25 was, dacht ik dat jazz een beetje saai en elitair was. Totdat ik begon te luisteren naar Miles Davis, John Coltrane en Pharoah Sanders, en uiteindelijk begreep dat jazz bedoeld was als een mindset en de muzikanten visionairs en super fris waren. Toen Pharoah Sanders optrad op het Le Guess Who festival waar ik als videograaf werkte, deed ik iets wat ik sinds mijn 16e niet meer had gedaan. Ik vroeg hem of hij mijn exemplaar van Tauhid wilde signeren, en dat deed hij.Design & Fotografie
Wat was je eerste samenwerking voor een platenhoes?
De eerste keer dat een afbeelding van mij werd gebruikt als albumhoes, voelde het alsof de cirkel compleet was. Ik fotografeerde de band The Ex toen ze op tournee waren en ze gebruikten een afbeelding voor hun live dvd in die tijd. Ik maakte ook albumhoezen voor Jacco Gardner, Tangarine en Mozes and the Firstborn. Het proces van het ontwerpen van een plaat Het eerste wat ik doe als ik gevraagd word om de artwork te maken, is zitten met de artiest en horen welke ideeën ze hebben en een moodboard maken. Ik luister ook naar hun muziek voordat ik een idee voor de artwork creëer. Als fotograaf zie je je werk niet zo vaak als een print, laat staan als een object zoals een vinylhoes. Je afbeelding als albumhoes gedrukt zien kan de afbeelding veel krachtiger maken. Je ziet elk detail op de print en verbindt je meer met de keuzes die de muzikant en ontwerper voor dit album hebben gemaakt.
Amber Arcades - European Heartbreak
Annelotte, die de singer-songwriter is achter Amber Arcades, ging in 2017 naar Amerika om haar album op te nemen. Dit was onze kans om beelden in Amerika te maken, dus we grepen die kans. Ze had een week vrij en we planden een roadtrip om de hoesafbeelding te creëren. Alle plekken die we bezochten waren echt toeristisch, maar dat waren wij ook. Dat is wanneer we besloten om de toerist in de beelden te verwerken. Toen we naar Death Valley gingen en klaar waren om terug te gaan, zagen we een groep tieners met hun selfie-sticks de heuvel aflopen en ze hadden zoveel plezier. Dus we fotografeerden Annelotte met de tieners op de achtergrond. Toen de kinderen de beelden zagen, vonden ze het geweldig en vonden ze het cool dat ze op een platenhoes zouden komen.
Terug in Nederland hebben Annelotte en ik de typografie en de hoes ontworpen.
Brooke Bentham - Everyday Nothing
Een ander goed voorbeeld is de artwork voor het album van Brook Bentham. Ik had een pitch gewonnen om haar artwork te maken en we vonden een bungalow die perfect werkte voor het concept. We wilden in het donker fotograferen en hadden de bungalow voor één avond en we moesten om middernacht vertrekken. Ik vloog naar Londen, en in 4 uur bouwde ik vier sets in de bungalow en schoot de beelden voor het album en de singles. Geen budget voor een assistent! Om te weten hoe gek die nacht was en het daarna als een hoes te zien, is echt een coole ervaring.
Je bent nu vaker in Parijs te vinden, heb je daar al leuke platenwinkels gevonden?
Mijn vriendin woont hier. Toen we aan het daten waren, moest ze daar werken, dus bleef ik in Parijs en verkende de stad. Ik markeerde allerlei platenwinkels in Google Maps en elke dag als ik tijd had, bezocht ik een nieuwe platenwinkel. De ene platenzaak waar je me het vaakst kunt vinden is Superfly Records. Ze hebben een coole mix van oude Afrikaanse, HipHop en nieuwe & oude jazzplaten. Ik heb mijn platencollectie flink uitgebreid met veel Afrikaanse muziek via Superfly.